Hele emotionele, heftige maar ook mooie dagen!!!

5 - 5

Vanmorgen heb ik lekker een beetje uit kunnen slapen. Roos stond om 5.30 op om de oudste kinderen naar school te brengen, de andere 2 stonden om 8 uur op. Ik heb overal lekker doorheen geslapen! Om half 10 werd ik wakker gemaakt om mee te ontbijten. Meteen na het ontbijt gingen we weg naar de supermarket om voedselpakketten samen te stellen. Hiermee gingen we naar de slappenwijk hier in de stad. Ik wist niet wat ik kon verwachten, alleen dat het schokkend kan zijn. Maar het was erger dan dat ik dacht! Het heeft me echt geraakt om alles zo van dichtbij te zien... Jackson nam een vriend mee voor de veiligheid, en hij had een vrouw bij zich die daar woont. Deze vrouw wist precies waar de voedselpakketten nodig waren.
Het eerste paket ging naar een klein gezin in een heeeel klein huisje. Vrouw, man en 2 kinderen woonden in een huisje van 2 bij 3 meter. Hierin stonden 2 bedden, verder niks anders dan rotzooi. Achteraf gezien kwamen we op het goede moment, deze mensen hadden niets te eten vandaag en ze hadden geen geld.
Het tweede paket ging naar een vrouw, die veel goeds probeerde te betekenen in de sloppenwijk. Ze gaf overal voorlichting over HIV, omdat het gevaarlijk is en veel voorkomt op deze plekken.
Het 3e paket ging naar een groot gezin: Vrouw, man en 13 kinderen. Ze hadden 2 kleine kamers, in totaal 3 bij 6 meter. In de ene kamer stond een band en een bed, in de andere kamer stonden 2 bedden. In totaal dus maar 3 bedden voor 15 personen! Dat kan je je toch niet voorstellen!?! Het was vreselijk om te zien. Vooral om daarna de verhalen te horen hoe deze familie aan geld komt: de meisjes moeten de straat op voor sex, zelfs de kleinere kinderen! Heel schokkend...
Als laatst waren we welkom in het huis van de vrouw die met ons mee reed. Hier troffen we het ergste aan van alles, ze had een gehandicapt kind thuis. Dit kind sloeg zichzelf de hele tijd door, en ook nog eens heel hard! Het is een dwangmatige handeling die maar niet stopte. Ze kon niet praten, alleen krijsen en huilen. Dit soort kinderen worden meestal thuis verstopt omdat de ouders zich ervoor schamen, in het ergste geval worden gehandicapte kinderen vermoord of ergens achtergelaten...... Deze vrouw gaf veel om haar kind en wilde het kind naar een speciale school sturen voor gehandicapte kinderen, maar hier heeft ze geen geld voor. Daarom zit het kind wanhopig thuis en voelt zich ellendig. Dit konden we niet aanzien, en we besloten samen geld bij elkaar te leggen om een periode school te betalen. Samen hebben we 15000 shilling bij elkaar gelegd, genoeg voor 1 jaar lang school. Het is niet zomaar school, de kinderen verblijven ook op school en krijgen verzorging en eten. Dit was natuurlijk geweldig om te doen! Ik zag de blik in de ogen van de moeder, ik kreeg een brok in mijn keel... Het voelde goed om dit te doen, we hebben samen een kind gered die hopeloos thuis zat. De school was 1 uur reiden, ver in de bergen verstopt. Daar kwamen we bij de school aan, een mooi groot terein waar een heleboel gehandicapte blije kinderen in het rond renden, prachtig! We kregen een korte rondleiding en we kregen te zien waar het meisje zou slapen. De moeder nam afscheid en we gingen weer weg...

Op de terugweg waren we allemaal erg stil en allemaal ontroerd van het hele gebeuren. Van binnen hadden we wel allemaal een goed gevoel. Terug bij het weeshuis hadden we een prive kok die voor ons kookten. Het was niet erg bijzonder, maar wel lekker. Het voelde wel erg lux! Na het eten zijn we de kinderen begonnen met een tandenpoets systeem. Dit idee kwam vooral van Cylvia en Joyca. Het was even een gedoe, maar het is pas net opgestart. De kleine kinderen poetsten voorheen hun tanden niet, vandaar dat we dit nu samen op hebben gestart. In groepjes gaan ze samen tanden poetsen en kunnen ze een sticker verdienen. We hebben een liedje bedacht op de melodie van vader jacop: Brush your teeth, brush your teeth. Up and down, left and right. Also in the back, also in the back. Once again, once again. De kinderen zijn erg enthousiast, hopen dat ze het blijft door werken.

Ook heb ik voor de oudere kinderen oorbelletjes gekocht. Ze waren blij!

6 - 5

Vandaag was een hele mooie dag. Het begon erg vroeg voor Cylvia, Joyca en mij. We brachten de grootste kinderen naar school, we vertrokken om 6 uur in de morgen! Het regende heel hard, dus wij hadden alledrie regenjassen aan gedaan. De kinderen lachten ons uit omdat we er belachelijk uitzagen. Toen we buiten kwamen, was het net gestopt met regenen! 45 minuten later kwamen we op school aan met hele vieze modderschoenen! We gingen even met de kinderen in het lokaal zitten, erg leuk. Daarna weer terug naar het weeshuis.
De nieuwe meiden die hier nu ook vrijwilligerswerk doen, hebben door heel veel acties VEEL geld opgehaald. Vooral Joica, Cylvia en Sanne hebben bijna 1000 euro uitgegeven... We zijn met zn allen naar de stad gegaan om veeeeel spullen voor het weeshuis te kopen. Ze hebben: Matrassen, lakens, stapelbedden, pannen, handdoeken, school uniformen, tassen, slippers, eten, en nog veel meer gekocht. Kijk maar op mij mijn foto's, daar zie je een grote stapel met spullen die nieuw zijn. Iedereen is gelukkig met onze komst, heerlijk om zo een steentje bij te leggen.

We zijn de hele dag bedig geweest met spullen kopen en we hebben ook spaghettie gemaakt. Dat was smullen voor de kids! Ik ben veel bezig geweest met armbandjes knopen, de meiden vinden het erg leuk om te doen.

7 - 5

Vandaag was een grote belangrijke dag, we zijn met een grote groep de hele dag weg geweest naar Nirobi, de hoofdstad van Kenia. We hebben een matatu gehuurd voor de hele dag en we hebben met 7 vrijwilligers 7 kinderen meegenomen. Om 7 uur 's ochtens zijn we vertrokken. Na een lange reis kwamen we om 11 uur als eerst bij een olifanten opvang aan. Daar zagen we een heleel kleine olifantjes zie verzorgd werden om uiteindelijk terug in het wild te gaan. We konden ze aaien en van dichtbij zien. Erg leuk! Onze 2e stop was bij giraffen, daar konden we de giraffen voeren. Dit vonden de kinderen helemaal geweldig! We konden de giraffen zelfs voeren door een brokje in onze mond te doen... Joyca ging als eerst, daarna moest ik het ook doen. Als laatst deed Milou het ook, de rest durfden het niet aan...
Na een lekkere picknick zijn we weer verder gegaan. Stanley liet ons de grootste sloppenwijk zien van heel Kenia, het is de 2der grootste van heet Afrika! Er wonen bijna 1 miljoen mensen hier die leven van 1 dollar per dag. Ongelooflijk om te zien. We zijn niet dichtbij gekomen, alleen van een afstand gekeken. Daarna hebben we Nirobi gezien vanuit een mooie plek gezien.
Als laatst zijn we naar Thika gegaan. Daar zijn we gestopt bij hele mooie watervallen. Deze was de mooiste die ik tot nu toe heb gezien! We hebben hier een tijdje genoten van het mooie uitzicht op de waterval met een regenboog erboven.
We waren pas laat terug, om 9 uur hebben we eindelijk ons avond eten kunnen eten. 's Avonds zouden we eigenlijk gaan stappen, maar dit ging niet door, we hebben gezellig samen gezeten en over de afgelopen dagen gekletst.